Mizgîn Ronak Aydin
Dibêjin mirov aydê wî cihê ku dixwaze demê li wir biseknîne ye Escort belek Yanî kengê tabana bila bibe tu dixwazî biçî wir bibî aydê wir Lew tu dixwazî demê li wir biseknînî tam li wir ne li derek din Ji ber vê yeke Belek escort jî ew der li kîjan demê tabana bila bibe hêlîna te ye tu jî ayîdê wê yî Ez jî dixwazim demê tim li wir li ba te li Mehabad biseknînim Belek escort Bayan Loma jî min mehên xwe yên dawîn yên li zindanê li gel te derbas kir li zindanek bi hezar kîlometreyan dûrî Mehabad lê li Mehabad Min azadiya ku piştî sîh an sed salan sınır jî diyarî te kir ey Pêşewayê asîmanê lisana me yê ebedî
Dibêjin ku hin pirtûk timî mirov bêhazirî diqefêlin li kû bî li kû nebî dem çi be çi nebe kî bî kî nebî tim bêhazirî yî li hember wan nûhatî yî Pirtûka te jî wiha ye ey Çarçiraya li bîr û dilan Tavehîv e pirtûka te genim e robar û zinarê kurdbûnê ye Kevir e av e gul û çîçek e pênûs e Pirtûka te tim nû ye ji bo me me bê hazirî li jêr oqyanûsa tenêtiyê diqefêle Em dikevin kelecanê li ber barana havînek dûr şil tabanın destên me yên lerzok di berîka bayê de li tiştek oburun Gotinên li bîra me tev direvin bi zimanek vingîvala em dixwazin gotinek bêjin ji te re lê ew gotin deriye konut e em bê hazirî ne nizanin çi bikin li hember wî bejna lewend û rûyê elend
Em li tiştek li gotinek oburun lê nîne Lew em ecemî û naşî ne li ber wî rûyê ronak tarî ne Pirtûka te me her tim bê hazirî diqefêle wek bafirokek winda li ber deriyê her tiştê dihêle
Keça te Munîre dibêje ku te di wan rojên xwe yên dîlgirtî de jê re wiha gotiye Ji diya xwe re bêje bila porê te şeh bike Em jî porê xwe şeh dikin em ê tim porê xwe şeh bikin da ku bibe xêlî li dij firtoneyên dijwar Kurdistana ku her û her li paşila te ma jî porê xwe şeh dike darên wî çîrok û beybûnên wî jî
Dibêjin ku çîrok ji bo zarokan sedema razanê ji bo mezinan jî sedema şiyarbûnê ne Zarokên welat hê jî bi çîrokên te radizên mezinên wî hê jî bi çîrokên te şiyar tabanın Şiyarî û xew wek du baskên hebûnê bi istikrar kemana serbilindiya te xwe dihonin û vî welatê bêbaskîtiyê bifirê dixin Bi takviye te radizên bi yê din şiyar tabanın em her der tabana Mehabad her dem jixwe Mehabad e Xewa zarokan jî tu yî hişyariya mezinan jî Dema dibêjin Pêşewa çirayên tarîşevan vêdikevin li çar aliyên lisana me
Çiyayê ji çiyayan tu yî Li salona dadgehê way dîsa ji te dipirsin Çima tu jî ji Mehabadê neçûyî Xwestin te ji zindanê rizgar bikin jî te nepejirand çima
Wiha dipersivînî hê jî Ez ne bêrûmet im ku ji keştiya avgirtî birevim Ku Mehabad noqî bin avê bibe ez jî pê re me Ez gelê xwe bi cilde nahêlim
Mehabad bû xeyal û rastiyek nemir noqî bin avê nebû bû keştiyek asîmanî û bi te re bilind bû ji ber vê yekê ye ku ji her der û her demê dixwiyê
Tu huqûqnas bûyî te dizanibû ku gere daxwaza te ya dawî ji te bipirsiyana lê nepirsîn belam te dîsa jî got Daxwaza min a dawîn konut e ku hûn min bidin ber gullebaranê bi dar ve nekin Daxwaza te neanîn cîh Lê di wê berbanga ebedî de Mehabad bû lisana welat û veciniqî hê jî dilerizîne lisana me her kesî Ew çûn tu may Tu yê her û her bimînî Dido û dido nakin çar dikin yek Qadî Muhemed Ew yek jî tu yî yekîtî û yekbûna her tiştî jî
Saet
Saetek darîn e lisana min
Li te sekiniye
Ka dê kengê karwan rake
Û teğe bikeve
Saetek jîr e lisana min
Bê te lê nade
Li dîwarên malên tije xwelî
Bêriya te dike
Saetek zîvîn e lisana min
Pênc deqe carek
Ji bo te lê dide
Saetek ji kevir e lisana min
Bo wî her dem Mehabad e